شخصیت اخلاقی امام رضا(ع)

از خوش اخلاقی امام رضا(ع) خیلی تعریف شده است. در این جا به چند نمونه از اخلاق های خوب و خوش رفتاری ایشان اشاره می کنم که امام در برخورد با مردم به چه نکات ریزی دقّت می کردند. همه اینها برای ما درس چگونه زیستن است: 
ـ هیچ گاه با سخن خود، دیگران را آزار ندادند. 
ـ سخن هیچ کسی را قطع نکردند. 
ـ به نیازمندان بسیار کمک می کردند. 
ـ با خدمتگزاران خود بر سر یک سفره می نشستند و غذا می خوردند. 
ـ همیشه چهره ای خندان داشتند. 
ـ هرگز با صدای بلند و با قهقهه نمی خندیدند. 
ـ هنگام نشستن، هرگز پای خود را در حضور دیگران دراز نمی کردند. 
ـ در حضور دیگران هرگز به دیوار تکیه نمی کردند.(!) 
ـ به عیادت بیماران می رفتند. 
ـ در تشیع جنازه ها شرکت می کردند. 
ـ از مهمانان خود، شخصا پذیرایی می کردند. 
ـ وقتی بر سر سفره ای می رسیدند، اجازه نمی دادند که کسی به احترام ایشان از جا برخیزد. 
ـ به پاکیزگی بدن، موی سر و پوشاک خود بسیار توجه داشتند. 
ـ بردبار و شکیبا بودند. 

این گونه هست که نام (رضا) برای آن امام بزرگوار برازنده و سزاوار است. رضا یعنی کسی که خدا از او راضی است.از دیگر القاب ایشان می توان:صابر،فاضل و زکی را نام برد.

امام محمدتقی (عليه‌السلام) امام نهم و فرزند ايشان سبب ناميده شدن آن حضرت به اين لقب را اينگونه نقل می‌فرمايند : «خداوند او را رضا لقب نهاد زيرا خداوند در آسمان و رسول خدا و ائمه اطهار در زمين از او خشنود بوده‌اند و ايشان را برای امامت پسنديده‌اند و همينطور (به خاطر خلق و خوی نيكوی امام) هم دوستان و نزديكان و هم دشمنان از ايشان راضی و خشنود بود‌ند».

مراسم تدفین امام رضا(ع):...